صبح و ظهر و شام اگر که دیدۀ عاشق «تر» است            فاش می‌خواهد بگوید از همه عاشقتر است

وصل یعنی سوختن، زیرا که در آغوش شمع            سرنوشت اکـثر پروانه‌ها خاکستر است

در لغت «اُم» می‌شود: «ریشه» بلاشک باطـناً            معنی «اُمّ اَبـیهـا» «ریشۀ پیغـمبر» است

او به هجده نام هجده سال هجده جلوه کرد            او دو تا نُه سال سِیرِ مصطفی و حیدر است

ما مقام چادرش را هم نمی‌فهـمیم، چون            سنخ و جنس ساتر و مستور از یکدیگر است

ما نمی‌دانیم خـیر و شرّمان را هیچوقت            آنچه را زهرا برای ما بخواهد بهتر است

هر کجا خیر کثیرش هست، ابتر کامل و            هر کجا خیر کثیرش نیست، کامل ابتر است

وای از حال عـلی و وای از حال عـلی            هرچه می‌شوید دوباره لک خون روی در است